Is het mogelijk om naar Tunesië te gaan? 7 redenen om uw reis te organiseren (2023)

Tunesië hongert naar bezoekers. Het kleinste land van Noord-Afrika wordt overschaduwd door de buurlanden. De Tunesische toeristische sector werd verwoest door de terroristische aanslagen van 2015, na de toch al zwakke jaren na de Arabische Lente in 2011. Na een herziening van de veiligheidssystemen keerde Lonely Planet terug naar Tunesië om de informatie over het land te vernieuwen: wat we zagen verbaasde ons. Tunesië ligt vlak voor onze ogen maar onzichtbaar voor veel toeristen: daarom vinden wij het tijd om terug te gaan.

De traditionele troefkaart van Tunesië blijft ook de meest overtuigende, degene die de meeste bezoekers trekt onder de duizenden kilometers aanmediterrane kust. Het land met stranden heeft zoveel geluk dat grote gebieden meer bezocht worden door lokale vissers en herders dan door toeristen met parasols en handdoeken, vooral in destrandenwild rond Cap Bon. Hoewel Cap Bon en de oostkust een resortgebied zijn, betekent dit niet dat je alleen maar exclusieve stranden zult vinden die worden gekoloniseerd door ligbedden, zoals in andere delen van de Middellandse Zee. Voorbij de muur van Hammamet's, de meest zuidelijke enclave, strekken prachtige wilde stranden zich uit tot aan de horizon.

De Tunesische hoofdstad is veel rustiger dan andere steden in Noord-Afrika. De opvallende blauwe, gele en groene toegangsdeuren leiden je naar verborgen herenhuizen en restaurants versierd met weelderig keramiek.

In Tunis vind je ook een van de meest ongelooflijke musea ter wereld, deBardo, waar duizenden mozaïeken uit de Romeinse tijd en vele schatten uit archeologische vindplaatsen verspreid over het land worden bewaard. Verder naar het noorden zijn enkele overblijfselen achtergelaten op de imposante plek waar het ooit stondCarthago.

Neem nog een paar haltes met de treinSidi Bou zei, het dorp gelegen op de kliffen dat het Maghreb-antwoord is op Santorini, en ook een van de meest instagrambare plekken in Tunesië. De blauw-witte tinten en de smalle geplaveide straatjes hebben het tot een favoriete locatie gemaakt voor kunstenaars uit heden en verleden.

Voor de oude Romeinen was het huidige Tunesië dat well'Afrika: zo noemden ze dit kleine uitsteeksel in de Middellandse Zee. De Romeinse provincie Afrika was de graanschuur van het rijk, met zijn voorraden olijven en meel waaruit het grote inkomsten haalde.

Prachtige, perfect bewaarde oude steden zijn verspreid over het landschap, van de prachtige theaters in de heuvels van Dougga tot de vrijwel intacte tempels gewijd aan de Romeinse goden in Sufetula en het imposante amfitheater van El Jem, dat alleen in omvang wordt overtroffen door het Colosseum. De Romeinse ruïnes van Tunesië zijn net zo spectaculair als die in Italië, misschien zelfs wel meer, en kunnen voor een veel lagere prijs bezocht worden zonder omringd te worden door hordes toeristen.

De Tunesische woestijn lijkt tot een andere wereld te behoren, maar in feite is een sterrenstelsel heel ver weg dichterbij huis dan je zou denken. Regisseur George Lucas hoefde in feite geen grote veranderingen aan te brengen in de woestijn in het zuiden van Tunesië toen hij deze gebruikte als decor voor de originele Star Wars.

Tatooine, de planeet van Skywalker, ontleent zijn naam aan de Tunesische stad Tataouine en de capes met puntige kappen die door veel van de personages worden gedragen, zijn in wezen de traditionele kleding gedragen door de Berbers, de djellaba's. Je kunt zelfs in Luke's geboorteplaats verblijven in het Sidi Driss hotel in Matmata. Vier afleveringen van de Star Wars-saga zijn gedeeltelijk gefilmd in Tunesië en sommige decors zijn nog steeds in elkaar gezet, ook al zijn ze overgelaten aan de kracht van de elementen: ongeveer twintig van de gebouwen in Mos Espa behoren tot de best bewaarde. Vergeet niet je lichtzwaard mee te nemen!

Vrijwel overal in Tunesië wordt u getroffen door cultuur. Kairouan wordt beschouwd als een van de heiligste steden in de islam, net na Mekka en Jeruzalem. Hier vullen kleurrijke tapijten het grootste deel van de vloer in de 9e-eeuwse Grote Moskee, waarvan de zuilen afkomstig zijn uit de overblijfselen van Romeinse en Byzantijnse steden.

Het eiland Djerba is een van de laatste en tevens een van de oudste Joodse enclaves in Noord-Afrika. De ongelooflijke El Ghriba-synagoge is het middelpunt van de jaarlijkse Lag B'Omerr-bedevaart, die elk jaar in mei wordt gehouden, wanneer duizenden Joden van over de hele wereld arriveren om de dood van de rabbijn te herdenken met gebeden, zang en dans.

De Berbercultuur is nog steeds te vinden in het hart van Tunesië en in de Sahara. Bijzonder fascinerend zijn de verlaten dorpen in centraal Tunesië, gelegen op majestueuze heuvels en overgeleverd aan de genade van de elementen nadat gezinnen zijn gemigreerd naar de gemakkelijker te bewerken vlakten. Enkele gedurfde ondernemers proberen deze verlaten dorpen weer tot leven te wekken, vooral in Takrouna, waar je kunt genieten van een Turkse oranjebloesemkoffie terwijl je de eindeloze zonsondergang bewondert in café Le Rocher Bleu.

Tunesië heeft een cruciale rol gespeeld in de geschiedenis van het Middellandse Zeegebied, meestal als slagveld voor oorlogen van anderen. In 1100 voor Christus. het machtige Fenicische rijk stichtte Carthago, maar de stad viel na een reeks verwoestende oorlogen (sommige ruïnes zijn nog steeds zichtbaar). De Romeinen riepen de overwinning uit en haastten zich om prachtige nieuwe steden te stichten, zoals Sufetula en Uthina, en afgelegen buitenposten aan de rand van wat toen Afrika heette, zoals Ammaedara. Ondanks de daaropvolgende Byzantijnse wederopbouw en de vernietiging van de Vandalen is het grootste deel van hun werk tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.

De Arabieren vielen het land binnen in de 12e eeuw en de Berberstammen namen het een paar eeuwen later weg. Maar er zijn ook lagen van de recente geschiedenis zichtbaar, van het smetteloze decor van de Ottomaanse paleizen die nu deel uitmaken van het Bardo-museum in Tunis, tot de kogelgaten die nog steeds zichtbaar zijn in de Berberhuizen van Takrouna, waar Nieuw-Zeelandse troepen tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen de nazi’s vochten. Wereld.

In het stoffige stadje Sidi Bou Zid daarentegen ontstonden de eerste vonken van de revolutie die de Arabische Lente in de hele regio in vuur en vlam zetten en die nu eenvoudigweg worden herdacht, vlakbij het centrale plein, in een graffiti die een fruitverkoper voorstelt.

Tunesië wordt vaak het enige land genoemd waar de Arabische Lente succesvol was. Hoewel niet iedereen het met deze stelling eens is, is een duidelijke overwinning het aantal traditionele pensions dat in het hele land is geopend. Dars, vergelijkbaar met Marokkaanse riads, worden gekenmerkt door een aantal karaktervolle kamers, gedecoreerd met traditionele stoffen, gekleurde tegels en beschilderd houten meubilair, die zich rondom een ​​centrale binnenplaats ontwikkelen.

Dars zijn vooral te vinden in de medina, bijvoorbeeld Dar 24, een perfect gerestaureerd 18e-eeuws huis in het hart van Tunis, of het elegante Dar Antonia in Sousse, met een boekwinkel en dakterras. Anderen geven je de kans om te proeven van het dagelijkse leven in kleine steden of op het platteland: in het midden van nergens zal Dar El Henchir, in een wit Frans koloniaal huis, je fysiek en mentaal isoleren van alles, terwijl Dar Boumakhlouf, in Le Kef staat het bekend om zijn heerlijke traditionele gerechten, die moeilijk te vinden zijn in lokale restaurants.

Om Tunesië binnen te komen heeft u een paspoort nodig met een resterende geldigheid van minimaal drie maanden. Als het verblijf langer dan negentig dagen duurt, is het noodzakelijk om naar het bevoegde politiebureau te gaan en een verblijfsvergunning aan te vragen. Het is slechts in één omstandigheid mogelijk om Tunesië binnen te komen met een identiteitskaart die geldig is voor expatriëring: in het geval van een reis georganiseerd door een touroperator.

Volgens het ministerie van Buitenlandse Zaken hebben de Tunesische autoriteiten de afgelopen twee jaar, na de terroristische aanslagen van 2015, nieuwe antiterroristische maatregelen genomen in de hoofdstad en in de rest van het land. Het leger en de politie bewaken de gevoelige locaties. De veiligheidsmaatregelen in havens, luchthavens en belangrijke communicatieaders zijn aangescherpt.

De in 2015 afgekondigde noodtoestand is herhaaldelijk verlengd en voor het laatst verlengd tot 12 september 2018. De belangrijkste verkeersaders van het land en in de hoofdstad staan ​​onder streng toezicht, onder meer via controleposten, door personeel in uniform en in burgerkleding. kleding waaraan het raadzaam is om maximale medewerking te verlenen.

Met name de gebieden langs de zuidgrens, op de grens met Libië en nabij het Jebel Chaambi National Park zijn niet aan te raden. Het is echter raadzaam om voor vertrek de pagina Tunesië te raadplegenVeilig reizen website.