Euro Car Parks POPLA ontwerp van beroep - pagina 2 (2023)

Zie de zaak 'ParkingEye Ltd v Beavis'.

In de Beavis-zaak, die draaide om specifieke feiten die alleen betrekking hadden op de borden op die locatie en de unieke belangen en intenties van de landeigenaren, waren de borden buitengewoon duidelijk en geen typisch voorbeeld voor deze beruchte industrie. De Hoge Raad wilde graag wijzen op de beslissing in verband metDatparkeerplaats endie feitenalleen:

In de Beavis-zaak was de aanklacht van £ 85 zelf in de grootste lettergrootte met een contrasterende achtergrondkleur en waren de voorwaarden leesbaar, redelijk beknopt en ondubbelzinnig. Volgens de rechters stonden er borden met 'grote letters' bij de ingang en rondom de parkeerplaats.

Figuur 1 - hieronder toont het 'Beavis case'-teken in vergelijking met de tekens die in deze zaak worden betwist:

Figuur 1 - Beavis-teken

Ter vergelijking: deze zaak toont geen voorbeeld van de 'grote letters' en 'prominente bewegwijzering' die indruk maakten op de rechters van het Hooggerechtshof en hen ertoe brachten te besluiten dat alleen al in de specifieke parkeergarage in de Beavis-zaak een contract en'overeenkomst over de aanklacht'bestond.

Hier zijn de borden sporadisch en schaars geplaatst, op sommige plaatsen zelfs verduisterd en verborgen. Ze zijn onopvallend, niet meteen duidelijk als parkeertermen en de formulering is meestal onleesbaar, druk en rommelig met een gebrek aan witte ruimte als achtergrond. Het staat buiten kijf dat het te dicht bij elkaar plaatsen van letters om meer informatie in een kleinere ruimte te passen, de leesbaarheid van een bord drastisch kan verminderen, vooral een bord dat moet worden gelezen voordat u parkeert en de auto verlaat.

Het bord van het parkeerterrein van Euro Car Parks aan Matilda Street, Sheffield is op een aantal manieren ontoereikend en onleesbaar, niet alleen vanwege de enorme hoeveelheid tekst die moet worden gelezen, maar ook vanwege de lichtomstandigheden tijdens uren van duisternis. (zie figuur 2)

Figuur 2 - Close-up van het hoofdbord

De afbeelding in figuur 2 toont een close-up van het bord van de hoofdparkeerplaats in dezelfde lichtomstandigheden als de datum/tijd waarvoor het PCN is uitgegeven, het is erg moeilijk om de tekst te lezen die vermeldt onder welke voorwaarden het PCN zal worden uitgegeven bij niet-naleving.

Afbeelding 3 toont een weergave van het bord van de hoofdparkeerplaats, wat enige context geeft aan de grootte/locatie van het bord in Afbeelding 2. Afbeelding 3 toont duidelijk bewijs dat:

· Het bord staat hoog op de paal en is van de ingang af gericht, waardoor het moeilijk te lezen is bij het inrijden van de parkeergarage.

· De voorwaarden zijn nog moeilijker leesbaar gemaakt door de verlichting van het bord en de kleine tekst waarin de voorwaarden van de parkeergarage worden weergegeven.

Figuur 3 - Ingang parkeergarage voor een normale bestuurder die de parkeerplaats binnenrijdt (let op: het hoofdbord is helemaal niet zichtbaar)

De afbeelding in figuur 4 toont een normale uitstaplocatie voor een bestuurder en geen signalering van parkeeromstandigheden bij de inrit.

Figuur 4 - De ingang van de parkeergarage

De afbeelding in figuur 5 toont de normale uitstaplocatie voor een bestuurder en geen aanduiding van parkeeromstandigheden bij uitrit

Op beelden is duidelijk te zien dat er geen adequate bewegwijzering is en ook dat de toegangsborden erg moeilijk te lezen zijn bij stilstand, laat staan ​​bij het besturen van een voertuig dat nadert vanaf een weg met een snelheid van 50 km/u.

Figuur 5 - De uitgang naar de parkeerplaats

Figuur 6 - Ingang/Uitgang bord

De BPA Code of Practice (Bijlage) stelt de eisen aan toegangsborden. Na verder onderzoek (te voet, bij daglicht) wordt niet betwist dat het inritbord van Euro Car Parks qua bewoording/opmaak aan deze eisen voldoet – in feite is het bijna een directe kopie van het voorbeeld dat de BPA geeft. Wat wordt betwist, zijn andere vereisten die de BPA stelt in bijlage B, met name:

1. Het bord moet zo worden geplaatst dat het leesbaar is voor bestuurders zonder dat ze van de weg hoeven af ​​te kijken.

2. Borden dienen te allen tijde leesbaar en begrijpelijk te zijn, ook in het donker of in de schemeringof en wanneer er op die momenten parkeerhandhaving plaatsvindt. Dit kan op verschillende manieren worden bereikt, bijvoorbeeld door directe verlichting of door de verlichting van het parkeerterrein te gebruiken. Als het bord zelf niet direct of indirect verlicht is, raden we aan om het te maken van een retroreflecterend materiaal dat vergelijkbaar is met het materiaal dat op de openbare weg wordt gebruikt en wordt beschreven in de Verkeersbordenhandleiding.

Bij het betwisten van punten 1 en 2 hierboven, is het relevante toegangsbord in deze beroepszaak niet leesbaar voor bestuurders zonder dat ze van de weg voor hen af ​​hoeven te kijken (het is niet eenszichtbaar), en het is ook niet altijd leesbaar en begrijpelijk. Het is slecht verlicht en profiteert niet van de verlichting die voor de parkeerplaats wordt gebruikt. Het mag dan wel zijn gemaakt van een retroreflecterend materiaal, maar dat is in dit geval niet relevant, aangezien de plaatsing van het toegangsbord zodanig is dat de koplampen van voertuigen nooitschijnt er voldoende op om het te verlichten.

Daarom wordt nogmaals gesuggereerd dat de hierboven bijgevoegde afbeeldingen dienen om het eerder gemaakte punt (met betrekking tot figuren 2, 3 en 4) te versterken met betrekking tot niet-naleving van de BPA-praktijkcode (18.3), met name:

"Borden moeten opvallend en leesbaar zijn, en geschreven in begrijpelijke taal, zodat ze gemakkelijk te zien, te lezen en te begrijpen zijn."

Het is van vitaal belang om op te merken dat, aangezien 'adequate kennisgeving van het parkeertarief' verplicht is onder de PoFA Schedule 4 en de BPA Code of Practice, de borden in de Peel Center-parkeergarage niet duidelijk het parkeertarief vermelden dat verborgen is in kleine lettertjes (en komt helemaal niet voor op alle borden, behalve op één van de borden op het parkeerterrein). Grote delen van deze site zijn niet ondertekend en er zijn ook geen volledige termen weergegeven - d.w.z. met de som van het parkeertarief zelf in grote letters - bij de ingang, dus het kan niet worden aangenomen dat een bestuurder voorbijreed en een leesbaar bord kon lezen, noch geparkeerd in de buurt van een.

Deze zaak lijkt meer op de bewegwijzering in PoPLA-besluit 5960956830 op 02/06/2016, waar de Assessor Rochelle Merritt vaststelde dat borden in een lettertype van vergelijkbare grootte op een drukke parkeerplaats waar andere niet-gerelateerde borden veel groter waren, ontoereikend waren:

''de bewegwijzering is niet groot genoeg om automobilisten de kans te geven de algemene voorwaarden te lezen en te begrijpen alvorens te besluiten op de parkeerplaats te blijven. [...] Daarnaast zouden de borden van de exploitant niet duidelijk zichtbaar zijn vanaf een parkeerplaats [...] Appellant heeft nog andere beroepsgronden aangevoerd, maar die heb ik niet behandeld aangezien ik het beroep heb toegewezen.''

Uit het bewijs dat tot nu toe is beoordeeld, lijken de termen onvoldoende te worden weergegeven, in letters van niet meer dan ongeveer een centimeter hoog. De beklaagde stelt Euro Car Parks aan streng bewijs voor wat betreft de grootte van de tekst op hun borden en de grootte van de letters voor de meest belastende term, het parkeertarief zelf.

De letters lijken niet groter dan .40 lettergrootte volgens deze handleiding:

Als verder bewijs dat dit onvoldoende bericht is, wordt Letter Height Visibility hier besproken:

'Overweeg bij het ontwerpen van uw bord hoe u het gaat gebruiken en hoe ver weg de lezers die u wilt beïnvloeden, zullen zijn. Als u bijvoorbeeld een verkoopadvertentie in uw winkel plaatst, hoeft uw tekst alleen zichtbaar te zijn voor de mensen in de winkel. 1-2 "letters (of kleiner) zouden prima werken. Als u echter spandoeken ophangt en wilt dat chauffeurs op een nabijgelegen snelweg ze kunnen zien, ontwerp dan uw letters op 3” of zelfs groter.''

En opnieuwhier:

''Houd bij het ontwerpen van een buitenbord voor uw bedrijf rekening met de leesbaarheid van de letters. Letters zien er altijd kleiner uit als ze hoog op een buitenmuur worden gemonteerd''.

''...een richtlijn voor het selecteren van tekenbrieven. Vermenigvuldig de letterhoogte met 10 en dat is de beste kijkafstand in voet. Vermenigvuldig de beste kijkafstand met 4 en dat is de maximale kijkafstand.''

Een letterhoogte van slechts een halve inch, met daarop de voorwaarden en de 'aanklacht' en hoog op een muur of paal geplaatst of begraven in veel te drukke kleine lettertjes, is jammerlijk ontoereikend op een parkeerplaats buiten. Aangezien letters er kleiner uitzien als ze hoog op een muur of paal staan, omdat de hoek de woorden minder leesbaar maakt vanwege het perspectief en de hoogte, zou je er recht voor moeten staan ​​en nog steeds een trapladder nodig hebben (en misschien een fakkel en /of vergrootglas) om de voorwaarden te kunnen lezen.

Volgens de Red Hand Rule van Lord Denning had de aanklacht (die 'buiten alle proportie' is met de verwachtingen van bestuurders in deze parkeergarage en wat de zwaarste van alle termen is) effectief moeten zijn: 'in rode letters met een rode hand die ernaar wijst ' - dus heel duidelijk en opvallend met de termen in grote letters, zoals bleek op de parkeerplaats in 'Beavis'. Een redelijke interpretatie van de 'rode handregel' en de bovenstaande tabellen 'zichtbaarheidsborden' en de BPA-praktijkcode, rekening houdend met alle informatie, zou een parkeertarief vereisen en de voorwaarden zouden veel transparanter moeten worden weergegeven, op een lagere teken en in veel grotere letters, met minder woorden en meer 'witruimte' als achtergrondcontrast. In de Consumer Rights Act 2015 is er inderdaad een 'vereiste voor transparantie':

1. Een handelaar moet ervoor zorgen dat een schriftelijke bepaling van een consumentenovereenkomst of een schriftelijke consumentenmededeling transparant is.

2. Een consumentenbericht is transparant in de zin van lid (1) als het in duidelijke en begrijpelijke taal is uitgedrukt en leesbaar is.

Aangezien de tekens in de Beavis-zaak in het geheel niet lijken op de tekens in dit hoger beroep, meen ik dat de overtuigende jurisprudentie in feite'Vine tegen Waltham Forest [2000] EWCA Civ 106'over een chauffeur die de voorwaarden niet zag en daardoor niet gebonden werd geacht.

Dit arrest is bindende jurisprudentie van het Hof van Beroep en ondersteunt mijn argument, niet de stelling van de exploitant:

Dit was een overwinning voor de automobilist en ontdekte dat, waar voorwaarden op een bord niet worden gezien en het gebied niet duidelijk is gemarkeerd/getekend met prominente termen, de bestuurder niet heeft ingestemd met - en geen 'overtreding' kan hebben gemaakt - een onbekend contract omdat er is geen contract dat tot stand kan komen. De bestuurder had in dat geval (die geen borden/lijnen had gezien) GEEN contract afgesloten. De recorder constateerde duidelijk dat de aanklager, mevrouw Vine, geen bord had gezien omdat het gebied niet duidelijk was gemarkeerd als 'privéland' en de borden waren verduisterd/niet grenzend aan de auto en konden niet worden gezien en lezen vanaf de bestuurdersstoel voordat u parkeert.

Dus, voor dit beroep, legt de beklaagde deze exploitant strikt bewijs van waar de auto geparkeerd stond en (van foto's genomen in dezelfde lichtomstandigheden) hoe hun borden er op die datum, op dat moment, uitzagen vanuit het perspectief van de bestuurder . Evenzo eist de beklaagde van deze operator dat hij laat zien hoe de toegangsborden verschijnen vanaf een bestuurdersstoel (geen standaardvoorbeelden van 'het bord' in isolatie/close-up), in dezelfde lichtomstandigheden. De gedaagde voert aan dat de volledige voorwaarden eenvoudigweg niet uit een auto kunnen worden gelezen voordat deze is geparkeerd en dat louter 'voorraadvoorbeelden' van close-ups van de (vermeende) bewegwijzeringsvoorwaarden niet voldoende zullen zijn om dit te weerleggen.

Bovendien stelt de BPA-praktijkcode (18.1) duidelijk dat:

“Een bestuurder die met uw toestemming gebruikmaakt van uw privéparkeerplaats, doet dit onder een licentie of contract met u... In alle gevallen zal het gebruik van uw terrein door de bestuurder worden beheerst door uw algemene voorwaarden, waarvan de bestuurder op de hoogte moet worden gesteld vanaf het begin."

Met deze paragraaf in het achterhoofd, kwam er categorisch geen contract tot stand tussen de bestuurder en Euro Car Parks. Om op basis van de basisrichtlijnen van het contractenrecht een contract effectief te laten zijn, moet het aanbod worden gecommuniceerd. Daarom kan er geen aanvaarding van een overeenkomst zijn als de andere persoon niet op de hoogte is van het aanbod.

5. Geen bewijs van geparkeerde periode - NtH voldoet niet aan PoFA 2012-vereisten

In tegenstelling tot de verplichte bepalingen van de BPA-praktijkcode, is er geen record dat aantoont dat het voertuig geparkeerd stondversus proberen de algemene voorwaarden te lezen voordat u beslist om niet te parkeren/een contract aan te gaan.

Bovendien wordt in PoFA 2012 Schedule 4 paragraaf 9 herhaaldelijk verwezen naar de "parkeerperiode". Met name vereist paragraaf 9(2)(a) dat de NtH:

“Specificeer het voertuig, de relevante grond waarop het geparkeerd stond en de parkeerperiodewaarop de melding betrekking heeft;”

NtH van Euro Car Parks beweert simpelweg "het voertuig stond geparkeerd in Matilda Street - Sheffield, Matilda Street, Sheffield, S1 4QW"

De NtH vermeldt afzonderlijk dat het voertuig “Matilda Street - Sheffield binnenreedom 19:20:01en vertrok om 23:54:17”. In geen enkel stadium specificeert Euro Car Parks expliciet de “parkeerperiodewaarop de kennisgeving betrekking heeft”, zoals vereist door PoFA 2012.

Op de borden van Euro Car Parks staat: "we gebruiken camera's om beelden van kentekenplaten vast te leggen en de verblijfsduur te berekenen, 24 uur per dag van maandag tot en met zondag, inclusief feestdagen". Het ligt niet in de gave van Euro Car Parks om "duur van verblijf" te vervangen in plaats van de PoFA-vereiste - "parkeerperiode" - en de huurder als gevolg hiervan aansprakelijk te stellen.